- табыт
- ар. зат.Өлген адамның денесін салуға арналған қорап.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
астау-табыт — зат. көне. Ағаштан ойылып жасалған табыт. Ер адам мен әйел адамды самырсын ағашынан ойылған а с т а у т а б ы т ішіне бастарын күншығыс жаққа қаратып жатқызған (Қ. Назырбаев, Қотанқарағай, 23) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
астадан — зат. көне Өліктің денесін сақтайтын тас табыт … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ағаш ат — (Жамб., Шу) табыт, қайтыс болған кісіні салып көтеретін ағаш. Сөйлеп қал тіршілікте қызыл тілім, жаны жоқ а ғ а ш а т қ а мінбей тұрып (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қабыржақ — (ҚХР) мәйіт сандығы, табыт. қ. қабырға үй … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атбесік — зат. Мәйіт салатын табыт түрі (Қаз. этнография., 1, 260) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі